Перевод: с польского на все языки

(nie) poszczęściło mu się

1 poszczęścić się

- ści; vr perf

(nie) poszczęściło mu się — he was (un)lucky

* * *

poszczęścić się

pf.

(= udać się) come off, go off, turn out well; (nie) poszczęściło mu się he was (un)lucky, luck was(n't) on his side, he was in/out of luck.

The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poszczęścić się
2 poszczęścić się

poszczęścić się pf unpers: (nie) poszczęściło mu się er hatte (kein) Glück

Słownik polsko-niemiecki > poszczęścić się
3 poszczęścić się

poszczęścić się [pɔʃʧ̑ɛj̃ɕʨ̑iʨ̑ ɕɛ] <- ści>

vr, vimpers perf Glück haben

[nie] poszczęściło mu się [na egzaminie] er hatte [bei der Prüfung] [kein] Glück

Nowy słownik polsko-niemiecki > poszczęścić się

poszczęścić — dk VIa, poszczęścićści, poszczęścićścił książk. «sprawić, by się komuś szczęściło, powiodło się, aby się coś udało» Los komuś poszczęścił. poszczęścić się zwykle nieos. «ułożyć się, wypaść szczęśliwie; powieść się, udać się, dopisać» Poszczęściło … Słownik języka polskiego
los — 1. Los sobie z kogoś drwi, zadrwił «komuś się nie wiedzie, ktoś ma kłopoty»: Na wewnętrznej stronie drzwi widniało napisane identycznym charakterem co mój i takim samym ołówkiem ohydne, reakcyjne zdanie. Tak sobie zadrwił ze mnie los po raz… … Słownik frazeologiczny
los — m IV, D. u, Ms. lossie; lm M. y 1. «dola, koleje życia, bieg wydarzeń» Ciężki, zły, marny los. Koleje losu. Skarżyć się na los, przeklinać los. Pogodzić się z losem. Dzielić z kimś los. Narażać się na niepewny los. Rzuc … Słownik języka polskiego
wygrać — dk I, wygraćgram, wygraćgrasz, wygraćgrają, wygraćgraj, wygraćgrał, wygraćgrany wygrywać ndk I, wygraćam, wygraćasz, wygraćają, wygraćaj, wygraćał, wygraćany 1. «grając zyskać, otrzymać to, o co się toczyła gra, uzyskać wygraną» Wygrać główną… … Słownik języka polskiego